Strona klanu Polish Warriors

Raffaello

Jak to powiedział Marcellus Wallace w "Pulp Fiction"? "Zrobię wam z d*** jesień średniowiecza", nie? Miałem nadzieję, że podobnie bezkompromisowo i ostro obejdzie się ze mną "Medieval II", że zmiażdży mnie, zostawi kwilącego żałośnie na podłodze - oczywiście w tym pozytywnym sensie. Miałem nadzieję, że gra będzie przygniatająco wielka i oszałamiająco wspaniała - bo bycie czwartą częścią serii uznawanej za najlepszą strategię historyczną (z wyłączeniem "Europy Universalis" oczywiście) do czegoś zobowiązuje. Po raz pierwszy też Creative Assembly zrezygnowało z osadzenia gry w jakichś nowych realiach i wróciło do średniowiecza, które już zgłębiało w drugiej części "Total War". Wszystko to wskazywałoby na to, że chłopaki wiedzą co robią i że będzie to najlepsza część całego serialu, może nawet lepsza od pierwszego i najlepszego "Shoguna", prawda? Ale nie jest.

Jeszcze kilka dni temu zastanawiałem się, podniecony perspektywą zmierzenia się z drugim "Medievalem", czy będzie on dobrym kandydatem na strategię roku, czy będzie lepszy od "Company of Heroes" na tyle, by zdeklasować tę dotychczas najlepszą tegoroczną grę strategiczną (a właściwie taktyczną, ale i tak będą obie w jednej kategorii). I ze smutkiem muszę przyznać, że "Medieval II" może za dziełem Relic kapcie nosić.Już na początku nieco zaskoczony byłem - jak to tak, że nie można sobie w głównej kampanii zagrać Polską? Albo czymś innym niż Rzesza, Hiszpania, Anglia, Francja i Wenecja? Znowu ten sam manewr, co w "Rome TW"? No, tam mogłem to jeszcze przełknąć, bo Rzymem grało się fajnie - ale teraz chciałem jak najszybciej zagrać naszymi. I musiałem grzebać w plikach, odblokowując wszystkie te narody, które stają się dostępne dopiero po "zaliczeniu" którejś z wymienionych pięciu nacji głównych. A potem radośnie zabrałem się do obrabiania monarchii Władysława Hermana.